در سال‌های اخیر، خبر شادمانه تعطیلی مدارس به ‌دلیل شدت بارش برف در سال تحصیلی، جای خود را به عبارت تلخ تعطیلی بابت «آلودگی هوا» و «ناترازی انرژی» داده‌ است؛ موضوعی که به گواه کارشناسان، در سال‌های ابتدایی، با مسئله وارونگی هوا در شهر ما شروع شد و به مرور، موضوع ناترازی انرژی نیز به آن دامن زد و اکنون، در حالی که در زمستان‌ها چندان برودت هوا نداریم؛ اما تعطیلی داریم؛ آن هم از نوع آلوده و ناترازش.

شاخص روز به روز کیفیت هوا از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون نشان می‌دهد روزهای پاک برای مشهد ۱۷روز، روزهای قابل قبول ۱۳۷روز، روزهای ناسالم برای گروه‌های حساس ۲۰ روز و روزهای ناسالم برای تمامی گروه‌ها یک روز بوده است.

سهم منابع آلاینده

عوامل آلوده‌کننده هوای مشهد شامل آلاینده‌های منوکسیدکربن، ترکیبات آلی فرار، اکسیدهای نیتروژن، اکسیدهای گوگرد و ذرات معلق است. به گفته نجمه رضازاده، دبیر کمیته آب و محیط زیست خانه هم‌افزایی انرژی و آب، با توجه به اینکه آلودگی هوا در مشهد مورد غفلت قرار گرفته، در این حوزه کار تحقیقاتی و علمی نیز کمتر انجام شده است. 
رضازاده در گفت‌وگو با قدس خراسان از ضعف ارتباط میان دانشگاه و صنعت سخن گفته و ادامه می‌دهد: تحقیق و بررسی در حوزه آلاینده‌های زیست محیطی، موضوع پرهزینه‌ای بوده که لازم است در این راستا دانشگاه با صنعت ارتباط بهتری داشته و از آن کمک بگیرد و اگر آلودگی هوا به‌ عنوان یک دغدغه مهم برای دانشگاه برجسته شود، به تبع آن، در جایگاه یک دغدغه عمومی از طریق جامعه نیز پیگیری خواهد شد. با این حال به ‌طور کلی سهم منابع آلاینده در شهر برای انواع خودروها ۳۵درصد، کامیون‌ها ۱۵درصد، موتورسیکلت، اتوبوس، مینی‌بوس، وانت و تاکسی نیز ۱۵درصد، نیروگاه‌ها ۲۰درصد، عوامل خانگی ۳درصد، جایگاه بنزین ۵درصد و صنایع ۶ درصد است و با توجه به اینکه عامل ریزگرد و غبار در چند سال اخیر ایجاد شده، هنوز در این دسته‌بندی منابع آلاینده قرار ندارد و برای آن درصدی در نظر گرفته نشده است.

ادامۀ این گزارش به قلم خبرنگار قدس خراسان، عفت رضوی در: https://qudsdaily.com/Newspaper/item/101355